Matthijs Kienhuis in Memoriam
10 nov 1978 – 5 feb 2002
5 FEBRUARI 2002 – 5 FEBRUARI 2014
MEMORIAM MATTHIJS
Alweer 12 jaar voorbij
Je hebt nog….
Je hebt elkaar nog….
Je hebt je gezondheid nog….
Je hebt je hond nog….
We hebben nog zoveel meer; maar dat vervangt niet
JOU…..”‘ lieve MATTHIJS “
Die we niet meer hebben!
Die we niet meer zien!
Die we niet meer horen!
Jou…MATTHIJS die we zo missen, steeds meer ….voor altijd!
Liefs, Pa en Ma
5 februari 2002 MEMORIAM MATTHIJS 5 februari 2013
Soms zoek je woorden om te spreken.
Soms zoek je woorden voor een beetje troost.
Maar hoe je ook zoekt, je vindt ze niet.
Je kind verliezen, je zoon, je broer die je veel heeft gegeven,
van wie je hart vol is blijf je vertellen.
Het doet pijn als iemand zegt: ,, nu weet ik het wel,,
Veel pijn als iemand die in je hart leeft wordt doodgezwegen.
Soms is een klein gebaar voldoende. een blik,
een hand, een arm om iemand heen.
Zo,n klein gebaar zegt meer dan woorden,
geeft het gevoel je bent niet alleen.
Liefs, Pa, Ma, Ruben
5 februari 2002 Memoriam Matthijs 5 februari 2012
Alweer ………10 jaar geleden.
Matthijs, jou herinneren is jou ontmoeten.
Jou herinneren is jou weer zien.
jou herinneren is het goede van jou voort laten leven.
Jou herinneren is loslaten wat voorbij is.
Jou herinneren is toelaten wat toekomst brengt.
Jou herinneren is jou nog eens anders zien.
Jou herinneren is jou zien vanuit een ander levenslicht.
Jou herinneren is stilstaan om verder te kunnen gaan.
“Stichting Matthijs ” is een monument voor Matthijs geworden,
om hem te laten voortleven in de herinnering.
Want alleen wanneer de herinnering levend gehouden kan worden
kan er ook weer toekomst zijn!
Liefs, Pa, Ma,Ruben.
IN MEMORIAM MATTHIJS
5 FEBRUARI 2002 – 5 FEBRUARI 2011
Lieve Matthijs,
Zijn er woorden te vinden voor wat ik van binnen voel?
Zijn er woorden te vinden die jou kunnen omschrijven?
Zo vaak mist een woord het doel.
een kind zo verweven met wie ik ben,
Is het soms net of ik mezelf niet herken.
Zijn er woorden te vinden die mij kunnen zeggen
hoe ik me voel?
Zijn er woorden die me uit kunnen leggen
Wat ik allemaal beleef?
Misschien moet ik stoppen met zoeken naar woorden.
Voelen is genoeg.
Jouw spontaniteit, die positieve kijk op het leven,
Die “nooit zeuren maar doen”mentaliteit,
Die oprechte interesse in mensen om je heen, die creatieve geest,
Die relativerende zelfspot, die passie voor muziek,…. die schaterlach……
Matthijs wij missen je nog elk moment van de dag!!!!
Liefs, Pa en Ma
Je broer Ruben
5 februari 2002 In Memoriam 5 februari 2010
MATTHIJS,
Vroeger
was alles zo mooi
Jij was er
Nu is alles anders
Anders dan vroeger
Matthijs we missen je elke dag weer
Nu rest ons alleen de herinnering
En toch blijf jij aanwezig
Anders dan vroeger
Matthijs, je naam wordt nog steeds genoemd
Je telt nog altijd mee als we vertellen
Je bent wel uit ons zicht
Maar niet uit ons hart
Matthijs, je bent niet meer weg te denken
op onze levensweg!
DOOD BEN JE PAS ALS JE WORDT VERGETEN
VOOR ALTIJD IN ONZE HARTEN
PA MA RUBEN
In Memoriam aan Matthijs 5 februari 2002 – 5 februari 2009
Matthijs,
Gedachten, vaak in flarden met geluid en met gevoel.
Ik herinner de beelden van jouw gezicht, wit en koel.
Samen op het strand, je laatste keer buiten.
Ik beleef het steeds weer.
Dan voel ik ook de pijn, wat doet dit vreselijk zeer !
Ik hoor de wanhoop, ik voel de tranen, het verdriet, van al zeven jaar,
heel lang geleden. In mijn gedachten echter niet……. Ma
Matthijs we zien je als we onze ogen sluiten en gaan dromen.
Je kind kwijt raken is het ergste wat je kan overkomen.
Pa en Ma
“Mijn broer” een glinsterend geslepen diamant, klaar voor de toekomst en zijn verdere leven. Mijn broer, een geschenk van pure reinheid, nu voor altijd in mijn hart.
Matthijs, je had het geluk om veel talent te hebben; je had ook nog het talent nodig om geluk te hebben.
Ruben (je grote broer)
Voor de jonge dood zijn geen woorden, er is geen troost.
Geen elke verklaring verhelderend.
Een mens heeft recht op minstens een leven, dat langer duurt dan slechts een jeugd.
IN MEMORIAM AAN MATTHIJS 5 FEBRUARI 2002 5 FEBRUARI 2008
Was het ’s morgens of ’s avonds
dat je je zorgen en vreugde met ons deelde ?
Was het gisteren of vandaag nog
dat je hand me troostend streelde ?
Was het de lente of de zomer
die ons zo gelukkig deed zijn ?
Was het de herfst of de winter
die ons vreugde brachten, maar nu vooral pijn ?
Was het de regen of de mist
die ons zo in ” verloren zijn ” hulde ?
Was het de stilte of het rumoer
die ons met diepe eenzaamheid vervulde ?
Het antwoord op vele vragen
ligt in de toekomst verweven ;
nu wij zonder jou, mijn lieverd,
onze Matthijs, verder moeten leven.
Pa Ma Ruben
Dat je nooit meer
Dat je nooit meer voor de deur zult staan
Dat je nooit meer binnen zult stormen
Dat je nooit meer zult mopperen
Dat je nooit meer, nooit meer, nooit meer
Nooit zal ik dat kunnen bevatten
Wie zegt ’t te kunnen begrijpen
Begrijpt NIETS.
Marinus van den Berg
In memoriam 2007 5 februari 2002 – 5 februari 2007
Lieve Matthijs
AL VIJF JAAR ……
Nooit meer een lach of traan
Die ons zo gelukkig maakte
Nooit meer koffie drinken
En gezellig praten
Niet meer vragen
Wat vind jij ervan
Geen hand die ik
Jou reiken kan
Een lege plek
Bij het ontbijt
Herinnert ons
Aan jouw verloren strijd
Pa Ma Ruben
In memoriam 2006 5 februari 2002 – 5 februari 2006
Veertienhonderdzestig dagen verder
Is het gemis en de pijn vaak nog erger
Het gevoel als je je kind verliest
De pijn, de leegte, zo vreselijk triest.
Die leegte raast je lichaam door
Eigenlijk zijn er geen woorden voor.
M’n lieve Matthijs, je moet echt weten
Dat we je nooit, nee nooit zullen vergeten.
Na deze ontzettend lange tijd
Wilde ik dat weer eens kwijt.
Wat MATTHIJS voor ons betekend heeft
Is iets dat eeuwig verder leeft.
Harry, Suzan en Ruben Kienhuis
Met handen en voeten
Jouw leven had zin.
Jij had zin in dit leven.
Jouw leven gaf
ons zin.
Je ziekte veranderde alles.
Je ziekte veranderde de richting van ons leven
Je ziekte liet ons zien:
Mensen leven op van contacten
Mensen zoeken altijd naar verbinding
Je sterven veranderde alles weer
Wij willen jouw levenszin
jouw levensmoed door blijven geven.
Wij geven ons leven opnieuw zin
door jouw wensen voor lotgenoten handen en voeten te geven.
Marinus van den Berg
In memoriam 2005 5 februari 2002 5 februari 2005
Waarom ???
Waarom is het ons niet gegeven,
dat jij kon blijven leven.
Waarom doet het toch zo’n pijn,
dat jij niet meer bij ons kan zijn.
Waarom kreeg jij niet de kans
op een gelukkig bestaan
en moest jij voortijdig van ons gaan.
Het waarom zullen wij misschien nooit weten
Maar we zullen je nooit vergeten.
De herinnering aan jou MATTHIJS is fijn
En ook de gedachte dat we ooit weer samen zullen zijn.
In memoriam 2004 5 februari 2002 5 februari 2004
Twee jaar van vallen en opstaan
Twee jaar van hard en stil verdriet
Twee jaar van weten wat pijn is
Twee jaar van eeuwig gemis
MATTHIJS
Streep zijn naam niet door
al zal hij tot stof vergaan.
Streep zijn naam niet door
alsof hij nooit heeft bestaan.
’t Liefste dat we hebben bezeten
’t toekomstbeeld van ons bestaan
vraag ons niet dat te vergeten
en gewoon weer door te gaan.
Want we willen weer verder leven
maar we weten niet hoe dat moet.
We horen bij hen die achter bleven,
“Overleven” vergt veel moed!!
Streep daarom zijn naam niet door.
Noem zijn naam en laat ons weten,
Dat jullie hem niet zullen vergeten.
Zo alleen kunnen we verder gaan.
In memoriam 2003 5 FEBRUARI 2002 5 FEBRUARI 2003
Matthijs is al een paar stations verder…….
Ook wij moeten zo langzamerhand weer opstappen….
Op weg naar het volgende station.
Matthijs nog zoveel wegen lagen voor je open die je niet meer in kunt slaan
Nog zoveel toekomstdromen lijken onvervuld
Of hoop je nu dat wij misschien?
Dat wij je ooit gedroomde wegen verder gaan en doen wat jij had willen doen?
Jouw naam Matthijs, zal met ons meegaan elke dag
En je dromen hopen wij waar te maken
Wil zo in ons midden voortleven in woorden, handen en ogen van mensen,
die met jou verbonden willen zijn
En als je nu ergens leeft waar altijd vrede is,
weet dan dat ons hart altijd bij je is.
MATTHIJS je zult altijd in ons hart blijven leven.
Steun ons nu en geef uw bijdrage om Matthijs zijn laatste wens mogelijk te maken. U kunt een eenmalige donatie doen, maar u kunt ons natuurlijk ook maandelijks steunen. Dit stellen wij helemaal op prijs!