Het gemis van Lieve Matthijs,
— 10 november 2011 0 6010 november, Weer een verjaardag zonder feest… Op die dag missen wij je het allermeest! De pijn van het gemis is vaak niet te dragen, zoveel onbeantwoorde vragen; Waarom? waarom nou jij… 8 jaar lang, elke dag, elk uur, die pijn van het gemis en de heimwee naar jou, naar alles wat er niet meer is. Je was zo gelukkig. Je leefde zo intens… Je was zo’n prachtig mooi mens! Je genoot zo van alles in het leven… Dank voor alle gelukkige jaren die je ons hebt gegeven. Dank voor je lach en je muziek. Dank voor elke herinnering die er nu nog is… Ik hoor je nog zeggen; Ma, we GAAN ervoor… Ja lieverd, mama moet door… Je zit in m’n hart, in m’n ziel, in elke vezel van m’n lijf. Dat is de reden dat ik nog op de been blijf… Maar soms zo moe… Zo vreselijk moe… Konden wij nog maar heel even naar je toe… Even je stem horen, je schaterende lach… Je genoot altijd zo op je verjaardag. Ik kus je foto en zet een rode roos neer. 10 november is er geen verjaardagsfeest meer.
Je liefhebbende ouders, die je zo vreselijk missen!
Matthijs 10 november 1978 in liefde geboren
5 februari 2002 in groot verdriet verloren
Schrijf een reactie